همکاري خانواده، دوستان، مربيان و متخصصان پزشکي،

پرستار کودک ، کودکان مبتلا سندرم داون ميتوانند رشد کنند و زندگي کاملي داشته باشند. جامعه مدني راه طولاني براي يافتن شيوه اي براي اينکه کودکان اين شرايط تحت درمان قرار گيرند و زندگي کاملي داشته باشند، پيموده است، هرچند که تصورات غلط هنوز وجود دارد. اين متن نکاتي براي کمک به يک پرستار کودک مبتلا بسندرم داون آورده شده است

که لازم است والدين کودک، اطرافيان، دوستان و بطور کلي پرستار کودک

که وظيفه مراقبت از کودک را بر عهده دارد، بداند. کسب اطلاعات در مورد سندرم داون سندرم داون يک اختلال ژنتيکي است. اين اختلال زماني اتفاق مي افتد که فرد با يک کپي اضافي از کروموزوم 21 متولد شده باشد.

سندرم داون باعث تغيير در رشد فيزيکي مي شود. درنتيجه افراد مبتلا به سندرم داون ممکن است مستعد ابتلا به بيماري هايي مانند مسائل قلب و تنفس باشند که لازم است پرستار کودک اين عوارض را بشناسد. علاوه بر اين، افرادي که مبتلا به سندرم داون هستند به طور معمول نوعي ناتواني ذهني دارند. به اين معني که آنها با سرعت کمتري رشد مي کنند و يا براي يادگيري اطلاعات جديد به زمان بيشتري نياز دارند. با همه اين ها يک پرستار کودک بايد در نظر داشته باشد که کودک مبتلا به سندرم داون پيش از هر چيز يک انسان است. هرچند ميزان رشد از فرد به فرد ديگر بسيار متفاوت است، اما با مراقبت هاي پزشکي مدرن و حمايت هاي پرستار کودک در سنين پايين، افراد مبتلا به سندرم داون ميانگين اميد به زندگي 60 ساله دارند. شناخت توانايي ها و استعدادهاي کودکان مبتلا به سندرم داون

پرستار کودک ، بايد سعي کند به جاي تمرکز بر ناتواني هاي کودک مبتلا به سندرم داون ،

توانايي ها و استعداد هاي آن ها را شناسايي کند. کودکان مبتلا به سندرم داون سرشار از زندگي و تحقق بخشيدن به زندگي هستند. شخصيت ها و استعدادهاي آنها به اندازه هر کودک ديگري متفاوت است. آنها داراي طيف گسترده اي از احساسات، از غرور و شادي گرفته تا ترس و نااميدي هستند که پرستار کودک ، بايد به اين احساسات توجه کند. بسياري از کودکان مبتلا به سندرم داون در کلاس هاي آموزش معمول هستند. آنها ممکن است به حمايت هاي اضافي توسط پرستار کودک ، براي مواردي مانند خواندن و يا رياضي نياز داشته باشند. اما با پشتيباني مناسب کادر مدرسه و پرستار کودک، اکثر آن­ها خواندن و نوشتن را ياد مي گيرند. در نهايت مي توانند آموزش حرفه اي داشته باشند، شغل داشته باشند، و حتي برخي به کالج مي روند.

در نتيجه پرستار کودک ، با کشف و پرورش استعداد هاي

نهفته اين کودکان مي­تواند در زندگي آينده آن ها بسيار موثر باشد آگاهي در مورد تصورات غلط درباره سندرم داون در گذشته نه چندان دور، کودکان مبتلا به سندرم داون به آسايشگاه معلولين يا مجتمع هاي بهزيستي فرستاده مي­شدند و مراقبت هاي پزشکي مناسب و پشتيباني آموزشي را دريافت نمي­کردند. متأسفانه، تصورات منفي همچنان وجود دارد. جامعه هميشه افراد مبتلا به سندرم داون را قبول نمي کند. کودکان مبتلا به سندرم داون با موانعي مانند تبعيض و عدم پذيرش آن ها در جامعه مواجه هستند. آنها نياز به حمايت بيشتري از عزيزان و مراقبين خود دارند تا بتوانند بر اين موانع غلبه کنند. پرستار کودک ، با شناخت اين باورهاي غلط مي­تواند با آن ها مقابله کند و از کاسته شدن اعتماد به نفس کودک به علت رد شدن در اجتماع جلوگيري کند. براي مثال اين تصور غلطي است که افراد مبتلا به سندرم داون نميتوانند کار خود را انجام دهند يا از خود مراقبت کنند. اکثر افراد با اين شرايط به بزرگسالان مفيدي مي انجامند که مي توانند به جامعه کمک کنند. فراهم کردن حمايت هاي پزشکي و آموزشي مورد نياز

پرستار کودک ، بايد اطمينان حاصل کند که کودک همه ي حمايت هايي که براي موفقيت

در خانه و مدرسه لازم دارد را دريافت مي­کند. از آنجايي که هر کودک مبتلا به سندرم داون منحصر به فرد است، پرستار کودک نيز بايد برنامه منحصر به فردي براي کودک تهيه کند تا آنها را به پتانسيل کامل خود برساند. متخصص اطفال نيز مي­تواند به پرستار کودک ، کمک کند و مراقبت هاي پزشکي را هماهنگ کنند.