تعداد زيادي از مشاغل خاص مثل باباي مدرسه و پرستار کودک، وجود دارند که عمدتا با مراقبت و نگهداري سر و کار دارند. اينجا يک مرور کلي بر نحوه درست کار کردن با بيماران  و همچنين وظايف خاص ايشان انجام ميشود.

پيش دبستاني :

اگر يک شخص ، بخواهد يک بيمار ، پيش دبستاني با سن بين 3 تا 5 سال را درمان کند، قدم اول براي نگهداري اين است که سريعا حالت و وضعيت احساسي آن را متوجه شود. اين نکته بسيار مهم است که نگهدار درک کند در اين گروه سني هنگام ورود به بيمارستان يا مطب پزشک بسيار عصبي مي شوند

و چگونگي برخورد اول شخص ميتواند تفاوت بين يک ويزيت موفق يا دشوار را ايجاد کند. اگر با خوشحالي وارد اتاق شود و در محيط احساس ناراحتي نکند، نگهدارنده بايد تلاش کند با سلام کردن همراه با لبخند و لحن دوستانه در صداي خود، اين انرژي مثبت را حفظ کند. قطعا گاهي اوقات پرستار  با کودکاني مواجه مي شود که ناراحت هستند يا گريه مي کنند، در اين صورت بهترين کار اين است که پرستار کودک، ابتدا کودک بيمار را ناديده بگيرد و سعي کند با والدين ارتباط برقرار کند تا توجه از روي کودک برداشته شود.به عنوان يک قاعده کلي پرستار کودک بايد تا حد امکان به سرعت کودک را درمان کند به خصوص در مواقعي که کودک ناراحتي نشان مي دهد.

کودکان ابتدايي و راهنمايي  :

همزمان که کودکان رشد مي کنند سعي مي کنند شخصيت کلي خود را توسعه دهند و توجه به شخصيت آن ها براي هموار کردن مسير درمان ضروري است. آب کردن يخ کودک به صورت سريع و آسان يک روش ساده براي ايجاد اعتماد است. پرستار کودک بايد اجازه دهد که کودک درباره ي خودش مثلا در مورد سرگرمي هاي مورد علاقه يا موضوعات مدرسه اش صحبت کند. اين کار باعث مي شود که در حضور پرستار کودک، احساس راحتي بيشتري کند. همچنين اين زماني است که کودک ممکن است دوست داشته باشد مستقل تر به نظر برسد و با او مثل يک بزرگسال رفتار شود. اگر کودک سوالات مستقيمي در مورد ويزيت خود بپرسد، پرستار کودک بايد سعي کند به صورت حرفه اي و در عين حال با رفتاري سازگار پاسخ دهد و در مورد اطلاعات بيشتر با والدين صحبت کند.

مشاغل پرستار کودک، :

اگر کار با کودکان تجربه اي باشد که پرستار دوست داشته باشد در مدت حرفه خود تجربه کند، مشاغل خاص زيادي وجود دارند که عمدتا تمرکزشان بر درمان بيماران کودک است. پرستار کودک ، بايد علاوه بر داشتن مهارت هاي ارتباطي عالي و مدرک معتبر، مشخصه هاي گوناگوني براي موفقيت در کار مراقبت از اطفال داشته باشد.

پرستار مخصوص اطفال :

يک پرستار مخصوص اطفال عنواني است که براي کسي که علاقه مند به درمان کودکان از مراحل ابتدايي نوزادي تا کيفيت زندگي نوجوانان است، به کار مي رود. وظايف کلي پرستار کودک مي تواند از اقدامات ايمن سازي تا درمان بيماري هايي مثل آبله مرغان را در برگيرد. پرستار کودک براي کشف کامل علت ويزيت لازم است که با کودک و والد به صورت همزمان کار کند. ميزان درآمد رايج پرستار کودک بين 48000 دلار تا 68000 دلار در سال متفاوت است.

پرستار مدرسه :<\/h2>

اگر بيشتر به درمان کودکاني که سن بيشتري دارند علاقه مند باشيد، کار به عنوان پرستار مدرسه کاملا براي شما مناسب است. شغل پرستار کودک،در مدرسه بيشتر به درمان و محيط زيست مرتبط مي شود. نقش هاي يک پرستار کودک در مدرسه متغير است و فراتر از درمان دانش آموزان است. علاوه بر تعيين دقيق مقدار تجويز دارو، مواجه شدن با زخم هاي همراه با خونريزي، تعيين اين که آيا يک کودک به شدت بيمار است يا خير، انتشار دستورالعمل هاي ايمني و راهنمايي هاي بهداشتي در مدرسه نيز از جمله اجزاي کليدي شغل پرستار کودک در مدرسه است.

پرستار بخش مراقبت هاي ويژه کودکان :

اين شغل مهم و سخت به درمان کودکان در تمامي سن ها مربوط مي شود. يک پرستار کودک،  در بخش مراقبت هاي ويژه تنها با کودکاني که وضعيت خطرناک مانند بيماري هاي تهديد کننده زندگي يا فقدان علايم حياتي دارند، سر و کار دارد. شغل پرستار کودک، در بخش مراقبت هاي ويژه نياز به کار کردن در کنار طيف گسترده اي از کارکنان پزشکي و همچنين توانايي در برقراري ارتباط موثر با والدين در شرايط فعلي کودک خود دارد.

همکاري خانواده، دوستان، مربيان و متخصصان پزشکي،

پرستار کودک ، کودکان مبتلا سندرم داون ميتوانند رشد کنند و زندگي کاملي داشته باشند. جامعه مدني راه طولاني براي يافتن شيوه اي براي اينکه کودکان اين شرايط تحت درمان قرار گيرند و زندگي کاملي داشته باشند، پيموده است، هرچند که تصورات غلط هنوز وجود دارد. اين متن نکاتي براي کمک به يک پرستار کودک مبتلا بسندرم داون آورده شده است

که لازم است والدين کودک، اطرافيان، دوستان و بطور کلي پرستار کودک

که وظيفه مراقبت از کودک را بر عهده دارد، بداند. کسب اطلاعات در مورد سندرم داون سندرم داون يک اختلال ژنتيکي است. اين اختلال زماني اتفاق مي افتد که فرد با يک کپي اضافي از کروموزوم 21 متولد شده باشد.

سندرم داون باعث تغيير در رشد فيزيکي مي شود. درنتيجه افراد مبتلا به سندرم داون ممکن است مستعد ابتلا به بيماري هايي مانند مسائل قلب و تنفس باشند که لازم است پرستار کودک اين عوارض را بشناسد. علاوه بر اين، افرادي که مبتلا به سندرم داون هستند به طور معمول نوعي ناتواني ذهني دارند. به اين معني که آنها با سرعت کمتري رشد مي کنند و يا براي يادگيري اطلاعات جديد به زمان بيشتري نياز دارند. با همه اين ها يک پرستار کودک بايد در نظر داشته باشد که کودک مبتلا به سندرم داون پيش از هر چيز يک انسان است. هرچند ميزان رشد از فرد به فرد ديگر بسيار متفاوت است، اما با مراقبت هاي پزشکي مدرن و حمايت هاي پرستار کودک در سنين پايين، افراد مبتلا به سندرم داون ميانگين اميد به زندگي 60 ساله دارند. شناخت توانايي ها و استعدادهاي کودکان مبتلا به سندرم داون

پرستار کودک ، بايد سعي کند به جاي تمرکز بر ناتواني هاي کودک مبتلا به سندرم داون ،

توانايي ها و استعداد هاي آن ها را شناسايي کند. کودکان مبتلا به سندرم داون سرشار از زندگي و تحقق بخشيدن به زندگي هستند. شخصيت ها و استعدادهاي آنها به اندازه هر کودک ديگري متفاوت است. آنها داراي طيف گسترده اي از احساسات، از غرور و شادي گرفته تا ترس و نااميدي هستند که پرستار کودک ، بايد به اين احساسات توجه کند. بسياري از کودکان مبتلا به سندرم داون در کلاس هاي آموزش معمول هستند. آنها ممکن است به حمايت هاي اضافي توسط پرستار کودک ، براي مواردي مانند خواندن و يا رياضي نياز داشته باشند. اما با پشتيباني مناسب کادر مدرسه و پرستار کودک، اکثر آن­ها خواندن و نوشتن را ياد مي گيرند. در نهايت مي توانند آموزش حرفه اي داشته باشند، شغل داشته باشند، و حتي برخي به کالج مي روند.

در نتيجه پرستار کودک ، با کشف و پرورش استعداد هاي

نهفته اين کودکان مي­تواند در زندگي آينده آن ها بسيار موثر باشد آگاهي در مورد تصورات غلط درباره سندرم داون در گذشته نه چندان دور، کودکان مبتلا به سندرم داون به آسايشگاه معلولين يا مجتمع هاي بهزيستي فرستاده مي­شدند و مراقبت هاي پزشکي مناسب و پشتيباني آموزشي را دريافت نمي­کردند. متأسفانه، تصورات منفي همچنان وجود دارد. جامعه هميشه افراد مبتلا به سندرم داون را قبول نمي کند. کودکان مبتلا به سندرم داون با موانعي مانند تبعيض و عدم پذيرش آن ها در جامعه مواجه هستند. آنها نياز به حمايت بيشتري از عزيزان و مراقبين خود دارند تا بتوانند بر اين موانع غلبه کنند. پرستار کودک ، با شناخت اين باورهاي غلط مي­تواند با آن ها مقابله کند و از کاسته شدن اعتماد به نفس کودک به علت رد شدن در اجتماع جلوگيري کند. براي مثال اين تصور غلطي است که افراد مبتلا به سندرم داون نميتوانند کار خود را انجام دهند يا از خود مراقبت کنند. اکثر افراد با اين شرايط به بزرگسالان مفيدي مي انجامند که مي توانند به جامعه کمک کنند. فراهم کردن حمايت هاي پزشکي و آموزشي مورد نياز

پرستار کودک ، بايد اطمينان حاصل کند که کودک همه ي حمايت هايي که براي موفقيت

در خانه و مدرسه لازم دارد را دريافت مي­کند. از آنجايي که هر کودک مبتلا به سندرم داون منحصر به فرد است، پرستار کودک نيز بايد برنامه منحصر به فردي براي کودک تهيه کند تا آنها را به پتانسيل کامل خود برساند. متخصص اطفال نيز مي­تواند به پرستار کودک ، کمک کند و مراقبت هاي پزشکي را هماهنگ کنند.

رستار کودک ناتواني جسمي بطور دائم مانع حرکات و يا کنترل بدن ميشود. انواع و علل ناتواني جسمي عبارتند :

• شرايط مادرزادي مانند اسپينا بيفيدا يا فلج مغزي


• اختلالات ژنتيکي مانند ديستروفي عضلاني و فيبروز کيستيک


• معلوليت بعلت بيماري هايي نظير مننژيت مي تواند مغز، اعصاب و عضلات را تحت تاثير قرار دهد.


• معلوليت بعلت آسيب هاي مغزي يا آسيب ستون فقرات

پرستار کودک نقش با ناتواني جسمي در خانه

اگر بطور دائم کودک با ناتواني جسمي خانه مراقبت مي­کنيد، مي­توانيد مراقبت از کودک را در زمان هايي را به صورت موقتي به پرستار کودک بسپاريد. و يا پرستار کودک مي­تواند طبق يک برنامه دائمي و منظم هر روز يا به صورت دائمي در مراقبت از کودک به شما کمک کند.نقش با ناتواني جسمي بايد هنگام

پ مراقبت از کودک در خانه بايد اطمينان حاصل کند که بهترين مراقبت ممکن ارائه مي­شود در نتيجه پرستار کودک ممکن است مجبور شود در چيدمان خانه تغييراتي را اعمال کند. استفاده از کمک کننده هاي حرکتي ( Mobility aids) مي تواند گزينه بسيار مناسبي باشد تا به کودکاني که داراي معلوليت جسمي هستند

در حرکت و رفت و آمد کمک کند. پرستار کودک نقش

بايد با طرز استفاده از اين کمک کننده هاي حرکتي آشنا باشد. مراقبت در خانه توسط پرستار کودک نقش ممکن است شامل برخورد با برخي رفتارهاي چالش برانگيز يا پيش بيني نشده باشد. بدين منظور پرستار کودک بايد با دوستان، مراقبين و والدين کودک صحبت کند تا حداکثر حالت ممکن بداند انتظار چه چيزهايي را داشته باشد. کودکان با معلوليت جسمي مستعد حادثه هاي اورژانسي نظير زمين خوردن هاي شديد هستند.

 در اين مورد بايد با پزشکان کودک در مورد چگونگي جلوگيري

و پاسخگويي به موارد اضطراري صحبت کند. دانستن آنچه که در اين شرايط بايد انجام شود مي تواند به  کودک کمک کند تا در صورت اضطراري بتواند آرامش خود را حفظ کند. علاوه بر اين پرستار کودک نقش بايد در موارد زير آگاهي کامل داشته باشد:

• بايد بداند هنگامي که کودک غش مي­کند،


• مشکل تنفسي و يا مشکل جدي ديگري دارد چه کاري انجام دهد.


•  بايد بداند کودک چه چيزهايي را نبايد بخورد و يا بنوشد.


•  بايد بداند چه داروهايي بايد مصرف شود و چه زماني و چگونه آن ها را به کودک بدهد.

به طور کلي بهتر است که کودک با وجود ناتواني جسمي در خانه باقي بماند

تا جايي که والدين و يا پرستار کودک نقش بتوانند نيازهاي او را برآورده سازند.

اما توانايي والدين و يا پرستار کودک براي برآوردن  نيازهاي او تحت تأثير بسياري از چيزها است، از جمله شدت ناتواني کودک، نيازهاي کودک و يا وضعيت مالي و کاري. اگر فکر مي کنيد فرزندتان ممکن است به جايي ديگر براي مراقبت احتياج داشته باشد، با پزشک خود و ساير متخصصين، مانند مددکاران اجتماعي و مشاوران صحبت کنيد.

بر گرفته شده از زندگي برتر